Jazzenzo Jazz Magazine Review of “Constellations”
Karl Latham, Ryan Carniaux, Mark Egan – Constellations
CD-RECENSIE
Karl Latham, Ryan Carniaux, Mark Egan – Constellations
bezetting: Karl Latham: drums, Ryan Carniaux: trompet en flugelhorn, Mark Egan: basgitaar, Nick Rolfe: keyboards
opgenomen: April 2013, Barbershop Studios, New Jersey
uitgebracht: 30 January 2015
label: Double Moon Records
aantal stukken: 12
tijdsduur: 72:01
website: www.desiredconstellations.net
door: Armand van Wijck
By midsummer around the corner ‘Constellations’ the perfect record for the long summer evenings. A bit of reflection in the evening sun amid funky beats, sultry trumpet tones and mysterious, compelling soundscapes. American drummer Karl Latham perhaps describes the music of his project itself still the best: “An illegitimate love child of Miles Davis and Björk. The album indeed stand alongside the six pieces of Latham six songs by Björk. Most come from her album ‘Volta’, so Latham was inspired. But instead of singing drummer chose trumpeter Ryan Carniaux. That Carniaux both by Miles Davis as the Icelandic singer drew inspiration is apparent from its relaxed game and phrasing. Whereby the trumpeter seeks out space and soul there from splash when he dives into the pitch. With a huge portion of reverb on the trumpet receive the documents on which he heard was a very loungy character. Criticism is that it pretty much falls into repetition. And the reverb knob did not need to be fully turned on each track. That makes the trumpet sound at one point a bit monotonous. Nevertheless Carniaux able to securely hold the atmosphere. And that is what matters in this album: No virtuoso solos, but drop an atmosphere to dream away. The pacer herein is without bassist Mark Egan, who has been with great jazz heroes like Stan Getz, Bill Evans and Pat Martino worked. And after a handful of songs with trumpet violence it is waiting for Egan rewarded with a singing bass that increasingly comes to the fore. After the mysterious soundscape Huldu Folk “(Icelandic elves) closes the album with” Ostara “, which Egan theme up and we catch a glimpse of Jaco Pastorius on bass guitar because of the slide. A mix between space music, ambient, jazz and Björk. “Constellations” is a must lean back, eyes closed and dream away in the evening sun.
Met midzomernacht om de hoek is ‘Constellations’ de perfecte plaat voor de lange zomeravonden. Een stukje bezinning in de avondzon te midden van funky beats, zwoele trompettonen en mysterieuze, meeslepende soundscapes.
De Amerikaanse drummer Karl Latham omschrijft de muziek van zijn project zelf misschien nog wel het beste: ‘Een buitenechtelijk liefdeskind van Miles Davis en Björk’. Op het album staan inderdaad naast de zes stukken van Latham ook zes nummers van Björk. De meeste komen van haar album ‘Volta’, waardoor Latham zich liet inspireren. Maar in plaats van zang koos de slagwerker voor trompettist Ryan Carniaux.
Dat Carniaux zich zowel door Miles Davis als de IJslandse zangeres liet inspireren, wordt duidelijk aan de hand van zijn relaxte spel en frasering. Waarbij de trompettist de ruimte opzoekt en de soul er vanaf spat wanneer hij de hoogte induikt. Met een enorme portie reverb op de trompet krijgen de stukken waarop hij hoorbaar is een erg loungy karakter. Punt van kritiek is dat hij nogal veel in herhaling valt. En de reverbknop had niet op iedere track voluit gedraaid hoeven worden. Dat maakt het trompetgeluid op een gegeven moment wat eentonig.
Desondanks weet Carniaux de sfeer goed vast te houden. En dat is waar het om gaat op dit album: geen virtuoze solo’s, maar een sfeer neerzetten om bij weg te dromen. De gangmaker hierin is zonder meer basgitarist Mark Egan, die al met grote jazzhelden als Stan Getz, Bill Evans en Pat Martino samenwerkte. En na een handvol nummers met trompetgeweld wordt het wachten op Egan beloont met een zingende basgitaar die steeds meer op de voorgrond treedt. Na de mysterieuze soundscape ‘Huldu Folk’ (IJslandse elfjes) sluit het album af met ‘Ostara’, waarop Egan het thema pakt en we vanwege de slide op basgitaar een glimp van Jaco Pastorius opvangen.
Een mengeling tussen space music, ambient, jazz en Björk. ‘Constellations’ is een aanrader: achteroverleunen, ogen dicht en wegdromen in de avondzon.
